تأثیر پایه‌های سیترنج، سیتروملو و نارنج بر برخی صفات مورفولوژی، فیزیولوژی و جذب عناصر معدنی لایم‏کوآت

لایم‏کوآت هیبرید سیتروفورچونلایی است که از تلاقی کامکوآت و لیمو آب شیرازی یا کی‏لایم به وجود آمده است. آب میوة آن با داشتن ویتامین ث و اسیدیته بالا، مشابه آب لیموی عمانی است. این ویژگی‏ها، همراه با مقاومت نسبی به سرما باعث شده که به کشت و کار آن در مناطق شمالی توجه شود؛ زیرا در شرایط آب و هوایی مازندران لیموترش‌ها با خطر سرمازدگی روبه‌رو هستند. پایه‏ها بسیاری از صفات پیوندک (رقم) مانند قدرت رشد، مقاومت به تنش‏ها، عملکرد و کیفیت محصول را تحت تأثیر قرار می‏دهند. بنابراین، این آزمایش به‌منظور بررسی تأثیر پایه‌های نارنج، سیترنج و سیتروملو بر رشد رویشی، اندازة درخت و جذب عناصر معدنی لایم‏کوآت در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تکرار انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که نهال‏های لایم‏کوآت روی پایه‏های نارنج (91 سانتی‏متر) و سیترنج (90 سانتی‏متر) با رشد عمودی، ارتفاع بیشتری دارد. اما بیشترین قطر نهال (07/7 میلی‌متر) بر پایة سیترنج مشاهده شد. با این وجود، نهال‏ها روی پایة سیتروملو بیشترین شاخة جانبی (8/5 عدد) را تولید کردند. بیشترین درصد آب نسبی برگ‏ها روی پایة نارنج (84/62 درصد) و کمترین آن روی پایة سیترنج (60/54 درصد) ملاحظه شد. بیشترین میزان کلروفیل (84/4 میلی‌گرم در صد گرم) هم در برگ‏های لایم‏کوآت روی پایة سیترنج وجود داشت.تمام پایه‌ها در جذب ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم و آهن اختلاف زیادی نداشتند، ولی قابلیت جذب منیزیم و منگنز در سیتروملو کمتر از سایر پایه‌ها بود. براساس نتایج پژوهش حاضر، پایة سیترنج می‏تواند پایة مناسبی برای لایم کوآت در شرایط آب و هوایی مازندران باشد.